حَفَظَك الله. خدا نگه‌دارت باشه.

ساعَدَك الله. خدا یاورت باشه.

دُمتُم في رعایةِ الله. در پناه خدا باشید.

توی زبان عربی یه اسلوب دعایی هست که فعل دعایی به‌صورت ماضی می‌آد؛ می‌گن باور به اینکه خداوند از قبل دعا رو مستجاب کرده باعث پدید اومدن این اسلوبه. من چنین چیزی رو توی زبان فارسی ندیدم.

آدم‌ها می‌رن، شاید اندیشه‌هاشون رو بسپرن به کلمات و برن. و بعد، با گذر زمان این اندیشه‌ها نیروی کلمات رو بالا می‌برن و می‌شن یه منبع انرژی برای آدم‌ها. 

نگاه کن؛ انگار این کلمات هم قدرت‌شون از ما بیشتره، هم ایمان‌شون.