- اصلاً دوستم داری؟
- معلومه، تو مادر بچههامی.
وسط یه جمله از یه کتاب که هیچ ربطی هم به این دیالوگ نداشت دوباره یادش افتادم؛ دیالوگی که توی فیلمها و داستانها و معاشرتهای زیادی تکرار شده. الان سؤالم اینه که واقعاً این جمله میتونه نشوندهندۀ مهر و محبت باشه یا صرفاً یه نگاه ابزاریه؟ البته میشه جای طرفین سؤال هم عوض بشه؛ ولی باز هم سؤال من همونه.
پینوشت: باور کنید وقتی این سؤال به ذهنم رسید اصلاً به فکر روز مادر نبودم.