از آبان 90 تا فروردین 93 پای ثابتش بودم و اول هر ماه به خاطرش ذوق کیوسک‌های روزنامه فروشی رو داشتم، البته به جز نسخه‌ی یلدای 90 که نمی‌دونستم رسمش اینه طوری پخش بشه که به دورهمی شب چله‌ی خواننده‌ها برسه، بعدش هم هر کاری کردم پیداش نکردم.
اما از اردیبهشت 93 دیگه ذوقی براش نداشتم. تکراری شده بود، جذابیتش رو برام از دست داده بود و افتاده بود تو دام تکراری شدن که به خاطرش بیشتر دوست داشتنی‌هام رو از دست داده‌ام.
حالا پیش قدم شدم واسه آشتی کنون، یه قدم از من، یه قدم هم از اون دیگه. امیدوارم دوباره پا بگیره.
