صنما :: حروف

صنما

از آدم‌ها بت نسازیم، از آدم‌ها بت نسازیم، از آدم‌ها بت نسازیم؛ نه چون وقتی که تبر دست گرفتیم، جون می‌دیم تا بشکنیم‌شون؛ چون آرمان بت شدن چنگالش رو توی تفکرمون فرو می‌کنه و همچین شکاری رو به‌راحتی ول نمی‌کنه.

۲ نظر

حوراء
چهارشنبه ۲۵ دی ۹۸
۱۹:۳۳

نظرات (۲)

احسان ..

چهارشنبه ۲۵ دی ۹۸
۱۹:۳۸

چرا باید بت ها رو بشکنیم؟ نمیشه کنار بیایم باهاشون؟

اگه بنا به کنار اومدن باشه که با خیلی چیزها می‌شه کنار اومد؛ اصلاً این حرف خودش یعنی یه چیزی سر جاش نیست که باید باهاش کنار بیایم، و اگه از من بپرسید، اون چیزی که سر جاش نیست اینه که اون فرد رو همون‌جوری که هست نمی‌بینیم، و به‌ تبعش ممکنه خودمون رو هم باهاش قیاس کنیم و نتونیم خودمون رو هم اون‌طوری که هستیم، بپذیریم.

ناشناس

پنجشنبه ۲۶ دی ۹۸
۰۸:۱۱

من یه اخلاق بدی دارم حوراء!

اونم اینه که آدمها رو بزرگ میکنم. دوست دارم بزرگ کنم. مثلا دوستانم رو بیشتر از اون چیزی که هستن بزرگشون میکنم . بیشتر از چیزی که مستحقش هستن. انقدر بزرگ میشن که دیگران هم باورشون میشه بزرگن. باد میکنن. باد میکنن باد میکنن باااااااااااااااااااااااااااااااااااد میکنن تا میترکن. اونوقته که فکر میکنن میتونن رو من فرود بیان. در غلطند./ چون اولین نفری که خودش رو میکشه کنار خودِ منم.

متأسفانه اخلاق بدیه. ولی خیلی از دشمنان و نا رفیقام رو اینطوری از بین دوستان واقعی کشیدم بیرون. یعنی شوت شدن بیرون.

خودم میگم آدم فوق العاده خطرناکیَم. ولی اینطوری عادت کردم.

لذت هم میبرم.

آدمی که مستحق بزرگ شدن نیست با احترام ها و بزرگنمایی های من باد میکنه و غره میشه و در حالی که نیاز داره من پشتوانه ش باشم میبینم که مستحق نجات هم نیست. همون بهتر که بره و گورش رو گم کنه آدمِ بیجنبه....

منم یه عادت بدی دارم که یادم می‌ره تنظیمات کامنت ناشناس رو غیرفعال کنم. واقعاً چرا ناشناس؟

خب شاید بعد از خوندن این کامنت لازم باشه بدونیم با خودمون چند چندیم.

آرشیو مطالب

پیام‌های‌ کوتاه

پربیننده ترین مطالب

پیوندها