تا الان میگفتم اینهایی رو که ازشون میپرسی چی شد تصمیم گرفتید بچهدار بشید، میگن خب بچه دوست داشتیم، نمیفهمم؛ الان اینی که میگه میخوام نسلم ادامه پیدا کنه رو کجای دلم بذارم؟
تا الان میگفتم اینهایی رو که ازشون میپرسی چی شد تصمیم گرفتید بچهدار بشید، میگن خب بچه دوست داشتیم، نمیفهمم؛ الان اینی که میگه میخوام نسلم ادامه پیدا کنه رو کجای دلم بذارم؟
خب ممکنه آدم به یه نقطهای برسه که هرکار کنه نتونه از پس خودش بر بیاد، سعی کنه لااقل به این وسیله ادامهی این مسیر بد رو متوقف کنه... بچهدار نشدن رنج مضاعفیه که میپذیره تا آلام خودش رو کمتر و رنج نسل بعد رو تسکین بده.
اینها رو کسی که آدم خوبی باشه شاید درست درک نکنه :)
باز بگن میخوام نسلم ادامه پیدا کنه جواب منطقی تریه بنظرم تا اینکه بچه دوست دارم
ادمی که خوب نباشه و نتونه توی خودش رذالتها رو از بین ببره و همینطور از خودش و این ناتوانیش خیلی زیاد بیزار باشه دلش میخواد لااقل این خصایص رو با مرگش از جهان پاک کنه نه که یه بچه با همون ژنتیک و ویژگیهای احتمالی به دنیا بیاره.
ادم خوبا فهمیدن این چیزا براشون سخته چون خودشون توی این موقعیت بد نیستن.
ما مختاریم به ادامه دادن یا ندادن نسل. چه از نظر شرعی چه انسانی. هرکسی ممکنه دلیل خودشو داشته باشه و نیازی نیست دلیل همدیگه رو لزوما قبول داشته باشیم. یه احترام کافیه.